مقصودی نصراله. درآمدی بر اشتغال در بخشهای عمده استان تهران براساس داده- ستانده بخشی. فصلنامه علمی-پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری. 1396; 5 (19) :63-78
URL: http://iueam.ir/article-1-740-fa.html
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایران ، dr_n_maghsoudi@yahoo.com
چکیده: (6873 مشاهده)
این پژوهش با هدف شناسایی و بررسی وضع موجود بازار کار و تحلیل زوایای آشکار و پنهان بیکاری و توسعه اشتغال با روش کمی در استان تهران انجام شده است. ابتدا با استفاده از اطلاعات آماری و از طریق تعیین سهم بخشهای اقتصادی از بازار کار و میزان دادوستد نیروی کار بین بخشی، برای تمامی شهرستانهای استان تهران، میزان کمی جذب و مازاد نیروی کار مشخص شد و سپس در افق چشمانداز ایران 1404، اندازه واقعی تقاضای نیروی کار برآورد گردید. در این تحقیق، از روشهای مبتنی بر داده- ستانده به بازار کار استفاده شده است که عبارتند از: روش اول، مبتنی بر آمار شاغلان بخشهای اقتصادی که شامل روش تغییر سهم و روش ضریب مکانی است. روش دوم، روش داده- ستانده مبتنی بر ارزشافزوده تولید است که برای ارزیابی جذب یا صدور نیروی کار در سه بخش عمده اقتصادی، کشاورزی، خدمات و صنعت در هر شهرستان استفاده شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهند که سهم اشتغال در بخش کشاورزی از سال 1385 تا سال 1394، با 1/0 درصد کاهش مواجه بود و از سال 1395 تا سال 1404، با 1/0 درصد افزایش روبهرو خواهد شد. سهم اشتغال در بخش صنعت از سال 1385 تا سال 1394، 3/0 درصد افزایش داشته و سپس تا سال 1404 با کاهش تقریباً پنج درصدی همراه خواهد بود. سهم بخش خدمات از سال 1385 تا سال 1394 تقریباً ثابت بوده (2/0 درصد کم شده) و سپس از سال 1394 تا سال 1404 به روند افزایشی خود ادامه میدهد و تقریباً به رشد 5 درصدی خواهد رسید. بیشترین تغییر در اشتغال مربوط به سهم بخش خدمات میباشد، بیشترین ضریب مکانی با روش اشتغال، مربوط به شهر تهران در بخش خدمات و پایینترین نیز مربوط به شهر تهران در بخش کشاورزی و صنعت میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/10/22 | پذیرش: 1396/1/28 | انتشار: 1396/6/30 | انتشار الکترونیک: 1396/6/30