دوره 13، شماره 50 - ( بهار 1404 )
جلد 13 شماره 50 صفحات 44-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
رحمتی مهدی، پوراحتشام محمد. طراحی و تبیین مدل عوامل مؤثر بر توسعه مسکن شهری مبتنی بر عوارض کسب وکار (مطالعه موردی: شهر مشهد). فصلنامه علمی-پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری. 1404; 13 (50) :25-44
1- دانشجوی دکتری مدیریت کسب و کار، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران
2- استادیار گروه حسابداری و مدیریت، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران
2- استادیار گروه حسابداری و مدیریت، واحد سبزوار، دانشگاه آزاد اسلامی، سبزوار، ایران
چکیده: (27 مشاهده)
این پژوهش با هدف طراحی مدل عوامل مؤثر بر توسعه مسکن شهری مبتنی بر عوارض کسب‌وکار در شهر مشهد انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه ذینفعان حوزه مسکن شهری مشهد، از جمله مدیران، کارشناسان، سرمایه‌گذاران و کسبه بود. در فاز کیفی، نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند و با استفاده از تکنیک گلوله برفی و حداکثر تنوع برای انتخاب 30 خبره انجام شد، در حالی که در فاز کمّی، حجم نمونه با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌بندی‌شده و با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر تعیین گردید. پژوهش حاضر از طرح ترکیبی اکتشافی متوالی بهره برده است. در بخش کیفی، داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته گردآوری شده و با روش تحلیل مضمون در نرم‌افزار NVivo 12 مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در بخش کمّی، داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته جمع‌آوری و با به‌کارگیری نرم‌افزارهای SPSS 26 و SmartPLS 3 تحلیل شدند.یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که وابستگی 80 درصدی درآمد شهرداری به عوارض کسب‌وکار تأثیر قابل توجهی بر توسعه مسکن شهری در مشهد دارد. از سوی دیگر، عوامل سیاستی، به‌ویژه ناهماهنگی اسناد بالادستی، با ضریب تأثیر 0.42 یکی از مهم‌ترین موانع پیشبرد برنامه‌های مسکن محسوب می‌شود. سوداگری زمین نیز به‌عنوان یک عامل مخرب در فرآیند توسعه مسکن شناسایی شده که مانع از تخصیص بهینه زمین به پروژه‌های مسکونی می‌شود. علاوه بر این، پژوهش موفق به شناسایی 15 مضمون سازمان‌دهنده و 45 مضمون پایه شد که به‌عنوان عوامل کلیدی در شکل‌گیری وضعیت موجود بازار مسکن شهری نقش دارند. مدل ارائه شده با ساختار چهارسطحی (سیاستی، مدیریتی، عملیاتی و محیطی) به خوبی سلسله مراتب تأثیر عوامل مؤثر بر توسعه مسکن شهری را نمایش می‌دهد. بررسی نتایج نشان می‌دهد که برای حل این چالش‌ها، بازنگری اساسی در نظام عوارض کسب‌وکار، کاهش موازی‌کاری سازمانی و تحول دیجیتال در فرآیندهای مدیریتی ضروری است. مدل ارائه‌شده می‌تواند به‌عنوان یک چارچوب مؤثر در سیاست‌گذاری مسکن در کلان‌شهرهای با شرایط مشابه مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1404/4/18 | پذیرش: 1404/1/1 | انتشار: 1404/1/1 | انتشار الکترونیک: 1404/1/1
دریافت: 1404/4/18 | پذیرش: 1404/1/1 | انتشار: 1404/1/1 | انتشار الکترونیک: 1404/1/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
