امروزه، بروز یا تشدید اثرات زیانبار در حوزه حملونقل شهری؛ همچون آلودگی هوا و افزایش تصادفات، ضرورت حملونقل پایدار را آشکارتر میسازد. کلانشهر رشت با رشد سالانه 9/1 درصدی جمعیت، با حجم ترافیکی بسیار شدیدی مواجه است. برای برنامهریزی بهتر در مبحث حملونقل پایدار، ابتدا لازم است وضعیت پایداری یا ناپایداری سیستمهای حملونقل موجود یا برنامهریزی شده، بررسی شود. لذا هدف این مقاله، ارزیابی پایداری سیستمهای حملونقل شهری رشت میباشد. از اینرو بیست معیار مهم پایداری، از طریق مصاحبه با متخصصان و مرور مطالعات و پنج سیستم حملونقل شهری، از میان سیستمهای موجود و برنامهریزی شده آتی برای شهر رشت انتخاب شدند. با توزیع پرسشنامه میان خبرگان و به کمک روش Fuzzy TOPSIS، قطار شهری و پس از آن دوچرخه، به عنوان پایدارترین سیستمهای حملونقل شهری تعیین شدند. نهایتاً برای نشان دادن تأثیر وزن معیارها بر فرایند تصمیمگیری، تحلیل حساسیت انجام شد که نتایج فوق را تأیید کرد. بدین ترتیب، لزوم توسعه هرچه سریعتر قطار شهری به عنوان بهترین سیستم حملونقل عمومی و نیز ضرورت پرداختن به دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه غیرموتوری پاک به ویژه برای مسیرهای کوتاه شهری، در برنامهریزی شهری رشت، دارای اهمیت بسزایی است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |