۱ نتیجه برای علیاکبر. (۱۳۸۴). برنامهریزی کیفیت زندگی شهری در مراکز شهری
جعفر قادری، ابراهیم رستگار، مسلم قهری،
دوره ۷، شماره ۲۷ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده
چکیده: امروزه، کیفیت زندگی شهری، یکی از مهمترین حوزههای مطالعات شهری در کشورهای مختلف به شمار میرود که رویکردهای چندگانه اجتماعی، محیطی، اقتصادی و زیستی دارد. این تحقیق، با هدف شناسایی عوامل اثرگذار بر کیفیت زندگی در محلههای شهری منطقه ۷ شهرداری تهران، تدوین شده است. تراکم بالا و واقع شدن در محدوده مرکزی تهران و وجود انواع مراکز اجتماعی و اقتصادی، سطح کیفیت زندگی شهروندان و ساکنان در محلات این منطقه را متأثر کرده است. نوع تحقیق، کاربردی- توسعهای و روش مطالعه آن، به شیوه اسنادی، پیمایشی و تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش را ساکنین منطقه ۷ شهرداری تهران تشکیل میدهد که بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ برابر با ۳۱۲،۱۹۴ نفر بوده که به روش تصادفی ساده، ۳۲۱ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. گردآوری اطلاعات، از طریق بررسی اسنادی (شناسایی شاخصها) و پیمایش (پرسشنامه) انجام شد. حجم نمونه آماری تکمیل شده برای این پژوهش، ۳۲۱ نفر است. سنجش کیفیت زندگی محلههای شهری، از طریق آزمون کروسکال والیس و تحلیل عاملی با استفاده از نرمافزار SPSS انجام شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهند که بین محلات چهاردهگانه منطقه ۷، تفاوت معناداری در سطح کیفیت زندگی وجود دارد. طبق پنج مؤلفه امنیتی و اجتماعی، کالبدی و خدماتی، کیفیت اقتصادی، کیفیت محیطی و کیفیت بهداشت و سلامت عمومی، محلههای نیلوفر شهید قندی و باغ صبا سهروردی، به ترتیب با میانگین رتبهای ۱۴۸ و ۲۰/۱۲۷، بالاترین سطح کیفیت زندگی و محله نظامآباد و ارامنه به ترتیب با میانگین ۲۷/۳۸ و ۵۰/۲۵، پایینترین سطح کیفیت زندگی از دیدگاه پاسخگویان را دارند. در میان مؤلفههای سنجیده شده، بیشترین تفاوت معناداری، مربوط به ابعاد کالبدی و محیطی بوده است. در پایان، برای شناخت دقیقتر، از عوامل اثرگذار، از مجموع هشتاد متغیر مورد بررسی در پنج مؤلفه مورد سنجش، از طریق آزمون تحلیلعاملی، ۱۰ عامل تأثیرگذار در کیفیت زندگی ساکنان محلههای منطقه ۷ شهرداری، شناسایی شد.