جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای صنعت گردشگری

ابوالفضل مشکینی، اکبر سلطان‌زاده، اکبر رحمتی، یوسف زارعی،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده

امروزه صنعت گردشگری به‌عنوان صنعتی نوپا، تأثیرات فراوانی بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان دارد. در این راستا، سکونت‌گاه‌های شهری به‌عنوان مراکز مهم اقتصادی، فرهنگی، خدماتی و غیره، از اهمیت بالایی در فعالیت‌های گردشگری برخوردارند. برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار گردشگری با توجه به ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، زیست‌محیطی و کالبدی آن، نگرش و تحلیل سیستمی‌ و همه جانبه، ضروری و اجتناب‌ناپذیر است. شهر مراغه به علت توانمندی‌های محیطی و تاریخی- فرهنگی، دارای قابلیت گردشگری بالایی است که با برنامه‌ریزی اصولی و مناسب و شناسایی مزیت‌ها و محدودیت‌های گردشگری آن،  می‌توان زمینه را برای دستیابی به توسعه و پایداری گردشگری، فراهم آورد. هدف اصلی از نگارش این مقاله، تدوین راهبردهای توسعه صنعت گردشگری شهر مراغه در راستای توسعه پایدار است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و جمع‌آوری اطلاعات، براساس منابع کتابخانه‌ای، اسنادی و مطالعات میدانی است. در تحلیل مطالب نیز براساس مبانی نظری و مطالعات میدانی، به تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدید‌ها به شیوه SWOT با ارائه استراتژی، پرداخته شده است. یافته‌های این تحقیق، بیانگر آن است که شهر مراغه پتانسیل‌های بالای گردشگری به‌خصوص در زمینه تاریخی- فرهنگی را دارا می‌باشد و با استراتژی‌های ارائه شده به منظور توسعه گردشگری که نیاز به برنامه‌ریزی جامع برای بازنمایی نقاط قوت، تقویت فرصت‌ها و مقابله با تهدیدها و ضعف‌ها دارد، می‌توان صنعت گردشگری را در این شهر توسعه داد.

اسماعیل نصیری هنده خاله، فرامرز هادوی، مهدی زمانی،
دوره ۴، شماره ۱۵ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده

رشد صنعت گردشگری در هر کشور، نیاز به استراتژی مناسب و برنامهریزی و مدیریت بالنده دارد. در این پژوهش، وضعیت صنعت گردشگری استان زنجان با استفاده از تکنیک SWOT و جدول داده- ستانده، ارزیابی شده است. برای بهرهگیری از قضاوت خبرگان، از روش دلفی استفاده شده است؛ بدین صورت که پس از قضاوت گروه کارشناسی، فهرستی از عوامل داخلی (قوت و ضعف) و خارجی (فرصت و تهدید) تأثیرگذار بر محدوده موردمطالعه، تهیه و سپس مراحل کمّیسازی انجام شد. این تحقیق، از نوع کاربردی و روش انجام پژوهش، توصیفی-تحلیلی میباشد. با توجه به یافتههای تحقیق، استان زنجان به لحاظ موقعیت خاص جغرافیایی خود و واقعشدن بین دو قطب صنعتی تهران و آذربایجانشرقی، ظرفیت تبدیل شدن به یکی از قطبهای بزرگ گردشگری کشور را دارا است. نوع استراتژی، استراتژی تدافعی را نشان می‌دهد و در پایان تحقیق، راهبردها بر اساس ماتریس QSPM، اولویت‌بندی و پیشنهاد شدند. براساس یافتههای پژوهش در استان زنجان، صنعت گردشگری و بخشهای مرتبط با این صنعت، از لحاظ برقراری پیوند با سایر بخش‌های اقتصادی این استان میتواند از بخشهای پیشرو در اقتصاد استان زنجان محسوب شود، لذا این صنعت میتواند از طریق کانال عرضه خدمات گردشگری و تقاضا برای بهرهمندی از خدمات گردشگری، تولید محصولات گردشگری در سایر بخشها، کل اقتصاد زنجان را رونق بخشد. با توجه به این پتانسیلها باید گردشگری به عنوان یک اولویت در دستورکار برنامهریزان استانی قرارگیرد و بهرهبرداری لازم از این پتانسیل، در راستای اقتصادی استان انجام گیرد.


علی شماعی، سعید یوسفی بابادی،
دوره ۶، شماره ۲۴ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده

راهبردهای مختلفی به‌منظور ارتقای درآمدهای پایدار از طریق حکمروایی خوب شهری مطرح شده است. یکی از راهبردهای مناسب حکمروایی خوب شهری، توسعه گردشگری پایدار به‌منظور دستیابی به درآمدهای پایدار شهری است. گردشگری به‌عنوان دومین صنعت، نقش مهمی در چرخه فعالیت‌های اقتصادی، توسعه اشتغال، کسب درآمد ارزی و مالیاتی، جبران کمبود اعتبارات سایر بخش‌های اقتصادی در شهرهای کوچک و متوسط دارد. هدف این پژوهش، تحلیل نقش حکمروایی خوب شهری بر ارتقای درآمد پایدار شهری از طریق گردشگری در شهر مسجد سلیمان است. روش پژوهش حاضر، آمیخته اکتشافی و با توجه به داده‌ها، از نوع تحقیقات کمی- کیفی و شیوه دستیابی به داده‌ها به‌صورت اسنادی و پیمایشی است. جامعه نمونه ۳۰ نفر از کارشناسان و متخصصان شهری بوده و روش نمونه‌گیری به‌صورت انتخابی و هدفمند است. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار استنباطی (آزمون تی‌تک نمونه) در محیط نرم‌افزار SPSS و همچنین جهت وزن‌دهی متغیرهای مدنظر از مدل‌های تصمیم‌گیری چند معیاره ANP و نرم‌افزار Super Decision استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که در بین متغیرهای حکمروایی خوب شهری مؤثر بر درآمدهای پایدار شهری، شاخص‌های تجهیز زیرساخت‌ها، امکانات و تسهیلات ویژه برای جلب سرمایه‌گذاری خصوصی در گردشگری، بیشترین وزن را دارد و شاخص برابر بودن همه سهام‌داران در مقابل منافع و طرح‌ها و پروژه‌های توسعه گردشگری، کمترین وزن را گرفته است. نتایج تحلیلی از بررسی متغیرهای حکمروایی خوب شهری که می‌تواند در افزایش درآمد پایدار شهری از طریق گردشگری مؤثر باشد مورد توجه نبوده است. دلایل این وضعیت عدم‌برنامه‌ریزی مناسب برای زیرساخت‌های گردشگری، تسهیلات ناکافی برای جلب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی (با امتیاز ۰/۱۳۲)، نارسایی مشوق‌های لازم برای سرمایه‌گذاران بخش خصوصی در گردشگری (۰/۹۸) ضعف در مدیریت یکپارچه شهری از جمله سیاست‌های توسعه گردشگری و عدم نظارت کافی بر عملکرد مدیریت شهری و نهادهای محلی(۰/۰۱۶) است.


صفحه ۱ از ۱     

این فصل نامه دارای درجه علمی - پژوهشی مصوب به شماره مجوز ۳/۵۷۸۸۱۰  از وزارت علوم ،تحقیقات فناوری است .
کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی اقتصاد و مدیریت شهری می باشد.

استفاده از مطالب ارایه شده در این پایگاه با ذکر منبع آزاد می باشد.