به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، توسعه پایدار زمانی اتفاق میافتد که بهتمامی اجزا تشکیلدهنده شهر توجه شود و در توسعه درونی و در گسترش قلمرو فضایی، شهرهای امروزی کمتر از نظام برنامهریزی تبعیت شده، لذا برخی قابلیتها ازجمله زمینهای قابله بازیافت شهری و خصوصاً زمینهای خالی و بلااستفاده درونشهری، بهخوبی شناسایی نمیگردد که با شناسایی این زمینهای درون محدوده شهر، ضمن جلوگیری از گسترش افقی و بیبرنامه از مزایای توسعه درونی استفاده نمود.
رشد پراکنده شهر (توسعه برونی):
گرگوری دی اسکوایرز در کتاب [شهر پراکنده] در تعریف رشد پراکنده شهری میگوید: الگویی از رشد شهرها و کلانشهرها که منعکسکننده تراکم کم، وابستگی به اتومبیل و صورت گرفتن توسعههای جدید شهر در حاشیه نواحی
توسعه درونی شهردر مورد توسعه درونی چندین تعریف ارائهشده است ازجمله این تعاریف:
- توسعه قطعه زمینهای خالی و ساختمانهای غیر قابله استفاده که غالباً در نواحی توسعهیافته قرار دارند.
توسعه درونی، استفاده اقتصادی از زمینهای خالی درون نواحی توسعهیافته شهری است. جایی که خدمات و زیرساختهای همچون، آب، شبکه فاضلاب، جاده دسترسی، خدمات عمومی و یا تعدادی از این تسهیلات وجود دارد.
توسعه درونی، ساختن بناهای جدید بروی زمینهای خالی و یا قطعات استفادهنشده میان واحدهای همسایگی و همچنین نواحی تجاری است. این مکانها معمولاً در مجاورت جایی که زندگی میکنیم قرار داشته و پیشازاین، از خدمات زیرساختی مختلف ماننده، جاده، آب، برق و ... برخوردارند.
با ایجاد توسعه درونی، میتواند باعث رشد شاخصهای زندگی و بالا رفتن کیفیت زندگی در محلههای یک شهر شد جنبههای منفی زندگی در حومهها، مانند ترافیک، رفتوآمدهای طولانی، اتلاف وقت انرژی، هزینههای اقتصادی و همچنین دور بودن منازل و مکانهای کار و تفریح از یکدیگر، این اندیشه را تقویت کرده است.
استفاده بهینه از زمینهای شهری و کاهش فشار وارده بر زمینهای کشاورزی اطراف شهر و افزایش دسترسی مردم به شغلها به نیروی کار، کاهش زمان و هزینههای سفرهای درونشهری و کاهش مصرف انرژی و آلودگی هوا، نوسازی محلههای قدیمی و بهبود مناظر بافتهای شهری و نیز رشد هماهنگ کالبدشهر با از بین بردن گسستگی بافتها، کسب درآمد برای دولت از طریق مالیات ستانی ناشی از افزایش سطوح کاربری های شهری خصوصاً کاربری تجاری، سرمایهگذاری روی خدمات و زیرساختهای موجود و صرفه جوی در هزینه ایجاد و توسعه زیرساختهای جدید، رونق اقتصادی محلههای شهری با کاربریهای مختلط، از بین بردن عدم تعادل کاربریها در نواحی مختلف شهر از جمله مزایای اساسی توسعه درونی است.
اصول برنامه مؤثر توسعه درونی
۱) شناسایی مکانهایی از شهر که انجام توسعه درونی در آن مطلوب است.۲) تنظیم خطوط کلی راهنمای توسعه بهمنظور تعیین تراکم، اندازهی قطعات زمین و زیر ساختمانها، طراحی معماری در توسعه درونی جدید مربوط به هر منطقه از شهر۳) ایجاد انگیزه برای سرمایهگذاران توسعه درونی۴) بهبود بخشیدن به تسهیلات و خدمات عمومی۵) ایجاد تغییراتی در قوانین محدودکننده موجود، برای حمایت از توسعه درونی
استراتژیهای توسعه درونی
اقدامات تبلیغی و آموزشی و ارائه اطلاعات جامع از روند اجرای پروژه به توسعهدهندگان ساکنین محلهای که توسعه درونی در آنجا اجرا میشود.
۱) جلب مشارکت بخش خصوصی جهت سرمایهگذاری در پروژههای توسعه درونی۲) کاهش هزینههای توسعه، با انجام اقداماتی همچون: کاهش هزینه اول توسعه با انتشار اوراق مشارکت تضمین نمودن وام و تسریع در پرداختن آن، دادن تراکم تشویقی۳) کاهش مخالفتهای محلهای، با انجام اقداماتی همچون؛ طراحی پروژههای توسعه مطابق با استانداردهای شهرسازی و حذف قوانین نامناسب توسعه۴) کاهش تاخیرات اجرایی، با راهکاری هماننده: بازنگری روند اجرای توسعه و نیز حذف بازنگریها و جلسات غیرضروری۵) بهبود و تقویت تسهیلات عمومی۶) بهبود بخشیدن به دسترسیها، با اصلاح شبکه معابر منتهی به منطقه مورد توسعه ۷) اجرای برنامههای توسعه درونشهری،وغیره... میتواند راهکاری مناسب در مقابل توسعه بیرویه پیرامونی باشد.
کلیدواژه ها: توسعه پایدار | انجمن علمی اقتصاد شهری ایران | توسعه درونی شهرها | اتومبیل | حاشیه نشینی | کلان شهر |