دوره 6، شماره 23 - ( تابستان 1397 )
جلد 6 شماره 23 صفحات 33-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فیروز جمالی1 
، شهریور روستایی1 ، محمد یاپنگ غراوی* 2
، شهریور روستایی1 ، محمد یاپنگ غراوی* 2
1- دانشکده برنامهریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2- دانشکده برنامهریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، gharavi65@gmail.com
2- دانشکده برنامهریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران ، gharavi65@gmail.com
چکیده: (4834 مشاهده)
در آغاز قرن بیستویکم، جهانی‌شدن و نوآوری در عرصه‌های فناوری اطلاعاتی و به‌تبع آن شکل‌گیری فضای جریان‌ها، سبب شده تا شهرها نیز در فضاهای ملی مانند شرکت‌های چندملیتی، رقابت روزافزونی را برای کسب منافع اقتصادی با یکدیگر داشته باشند. در گذشته رقابت به شرکت‌ها و نهادهای تولیدی مربوط می‌شد ولی با شکل‌گیری جهانی‌شدن و شبکه‌ای شدن اقتصاد جهانی، شهرها همواره به عنوان گره‌های اقتصاد شبکه‌ای، جایگاه ویژه‌ای یافتند و اعتقاد بر این است که این رقابت همسطح با رقابت ملی می‌باشد. امروزه رقابت‌پذیری شهرها نقش اساسی در توسعه شهرها دارد و در این راستا درآمدزایی پایدار را برای مدیران شهری این نواحی شهری فراهم خواهد کرد. از این رو این پژوهش با هدف ارزیابی الگوی علّی معیارهای مؤثر بر رقابت‌پذیری شهری انجام شده است. تحقیق حاضر با توجه به هدف آن، کاربردی و براساس روش، توصیفی- علّی است. نمونه آماری پژوهش را ۳۰ نفر از کارشناسان و متخصصان مرتبط با اقتصاد شهری تشکیل داده‌اند. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، از تکنیک دیمتل فازی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان دادند که براساس مقادیر D-R، از بین معیارهای چهارگانه رقابت‌پذیری شهر، معیار اقتصادی با مقدار ۰/۸۳۳، تأثیرگذارترین و معیار محیطی با مقدار ۰/۶۸۹-، تأثیرپذیرترین معیار رقابت‌پذیری شهر بودند. همچنین براساس مقادیر D+R، معیار اقتصادی با مقدار ۲/۶۷۱ به عنوان بااهمیت‌ترین معیار رقابت‌پذیری شهر شناسایی شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/11/15 | پذیرش: 1397/3/2 | انتشار: 1397/5/9 | انتشار الکترونیک: 1397/5/9
دریافت: 1396/11/15 | پذیرش: 1397/3/2 | انتشار: 1397/5/9 | انتشار الکترونیک: 1397/5/9
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |