مطالبات مغفول اقتصاد شهرها

 به گزارش پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، گذار از جامعه روستایی و شهری شدن روندی است که کشور ما چندیست آن را آغاز کرده است و هم اکنون حدود۷۵ درصد جمعیت کشور شهرنشین هستند این چرخش جمعیت به نفع شهرنشینی ردپای خود را در همه عرصه های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی برجا می گذارد. نگاهی به انتخابات اخیر گواه آن است که انتخابات نیز به عنوان یک کنش سیاسی رنگ و بوی شهری گرفته است و بنابراین امروز می توانیم از اصطلاح شهری شدن انتخابات یاد کنیم.    

در انتخابات اخیر شهرها مهمترین بازیگران و پهنه های سرنوشت ساز بودند و در بخش شعارها و استراتژیها نیز شعارهای مورد پسند جامعه شهرنشین بر شعارهای جذاب برای روستاییان تفوق یافت و کسی که جامعه هدف خود را شهرنشینان قرار داد توفیق بهتری بدست آورد. حال که شهرها چنین نقش بسزایی در معادلات سیاسی اجتماعی دارند در تمامی زمینه های سیاسی اجتماعی مدیریتی و اقتصادی باید مورد توجه بیشتری قرار بگیرند. از طرفی دیگر نحوه انتخاب و چینش نمایندگان پارلمان شهرها در انتخابات شورای شهر اخیر نیز حاکی از آن است که شهرها مطالبات جدی و برزمین مانده بسیاری دارند که نیازمند توجه هم دولت و هم مدیریت محلی است. باید صدای شهرها رساتر شنیده شود برای اینکار باید ابتدا نیازها و توقعات جامعه شهرنشین شناسایی شود. به نظر می رسد یکی از اصلیترین مطالبات شهرها بحث اشتغال باشد که موضوع شعار سال طرح شده توسط مقام معظم رهبری نیز هست. اشتغال در شهرها باید رونق یابد چرا که مدیریت شهرهایی که رونق اقتصادی و اشتغال کافی دارند بسیار آسان تر است. مدیریت شهری و بخصوص کانون تصمیم ساز آن باید افقهای گسترده تری را برای شهرها ترسیم کنند و انتظار می رود در این مقطع زمانی اشتغال را جدی بگیرند چرا که نرخ بیکاری در شهرها متاسفانه بالاست و علاوه بر نرخ بالای بیکاری، پایین بودن نرخ بهره وری نیروی کار نیز مشکلی اساسی است. بالابردن دستمزدها از طریق افزایش بهره وری محقق می شود حمایت از اشتغال بدون افزایش بهره وری و کارایی نیروی کار سیاستی ناکارآمد تلقی می شود. از دیگر موضوعاتی که در راستای رونق اقتصادی شهرها باید مورد توجه قرار گیرد توجه به تولید است. تولید در شهرها می تواند محرک توسعه کلی کشور باشد. محققان  معتقدند که تغییرات و نوآوریها از بخش تولید به سایر بخشها سرایت می کند. از طرفی دیگر تحقیقات متعدد نشان می دهد که بین بخش تولید و بخش خدمات ارتباط درونی متقابلی وجود دارد و ارزش افزوده بخش خدمات وابسته به ورودیهای بخش تولید است اگر بخش تولید پویا نباشد بخش خدمات نیز افول خواهد کرد. با این تفاسیر تولید و اشتغال می تواند بعنوان اهداف مهم توسعه شهری پیش روی دولت و شوراهای شهر در فصل جدید تحولات سیاسی و مدیریتی کشور باشد.