دوره 6، شماره 21 - ( زمستان 1396 )                   جلد 6 شماره 21 صفحات 81-67 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، lili.ahmadi68@yahoo.com
چکیده:   (5286 مشاهده)
یکی از معضلات پیشروی مدیران و برنامه‌ریزان شهری در هزاره سوم، گسترش فزاینده اقتصاد غیررسمی می‌باشد. کلانشهر تهران نیز طی یکی دو دهه اخیر شاهد گسترش شتابان اقتصاد غیررسمی به‌خصوص دستفروشی در مترو است. بر این اساس پژوهش حاضر با بهره‌گیری از مطالعات اسنادی، در پی آن است که به مرور نظریه‌ها و رویکردهای مربوط به پدیده دستفروشی پرداخته و سپس با انجام پیمایش بر اساس مصاحبه نیمه‌ساخت‌یافته، نگرش مسافران نسبت به دستفروشی زنان و ویژگی‌ها و دلایل گسترش آن در واگن‌های مترو را مورد تحلیل قرار دهد. جامعه آماری را دو گروه از مسافران و دستفروشان زن خط یک مترو تهران تشکیل می‌دهند و حجم نمونه برای هر گروه، به ترتیب 75 و 82 می‌باشد. نتایج پژوهش بیانگر آن است مسافران نسبت به فعالیت دست‎‎فروشان زن در مترو و همچنین اقلام خریداری شده از آن‌ها، رضایت نسبتاً بالایی دارند. عمده دستفروشان زن مترو را گروه‌های سنی جوان، تحصیل‌کرده، اغلب مهاجر، متأهل و سرپرست خانوار تشکیل می‌دهند و مهم‌ترین دلیل انتخاب این فعالیت از طرف آن‌ها، نداشتن سرمایه کافی و عدم‌یافتن شغل در بخش رسمی می‌باشد. واکنش مدیران و مسئولان شهری نسبت به این پدیده معمولاً بر مبنای دیدگاه قانون‌گرایی و منع و جلوگیری از فعالیت آن‌ها می‌باشد. در نهایت به‎منظور ساماندهی دست‏فروشان در مترو اقداماتی از قبیل: برنامه‌ریزی فضایی مؤثر، کارآمد و کاربردی در کل کشور، ارائه تسهیلات خوداشتغالی به دستفروشان، توسعه مکان‌های ویژه برای دستفروشی، نظارت و کنترل بر کیفیت محصولات دستفروشان، آموزش و توانمندسازی، صدور مجوز فعالیت در مکان‌های ویژه و اجاره غرفه‌های مترو به دست‏فروشان، پیشنهاد گردید.
متن کامل [PDF 1058 kb]   (3856 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/3/29 | پذیرش: 1396/6/27 | انتشار: 1396/12/9 | انتشار الکترونیک: 1396/12/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.