یکی از مهمترین شاخصهای رضایت شهروندی در کلانشهرها، فراهم کردن ابزارهای کارآمد بانکی در سطح شهر میباشد. در این مقاله، افزایش میزان رضایت شهروندی از دستگاههای خودپرداز بانک شهر با استفاده از پرسشنامه و توزیع آن بین 200 شهروندی که از خدمات این دستگاهها استفاده کردهاند، قبل و بعد از اجرایی کردن سیاست کنترل موجودی وجه نقد دستگاهها، بررسی شده است. این مقاله با ارائه مدل حداقل کردن مجموع هزینههای خواب پول و فرصت از دست رفته برای دستگاههای خودپرداز بانک، به بررسی تفاوت بین رضایتمندی مشتریان و فعال بودن خودپردازها پرداخته است. برای شبیهسازی رفتار مصرفی دستگاههای خودپرداز، نرمافزار Arena به کار رفته است. نتایج نشان دادند که این مدل قادر است نقطه سفارش مجدد، میزان سفارش پول و ترکیب انواع اسکناس را تا سقف موردنظر برای هر یک از دستگاههای خودپرداز بانک ارائه کند. از مهمترین یافتههای این تحقیق میتوان به شناسایی عوامل مؤثر بر سطح رضایتمندی شهروندان از دستگاههای خودپرداز و همچنین مدلی جهت بهینهسازی هزینههای مشتری ازدسترفته و مازاد پول در این دستگاهها اشاره کرد که به کمک این مدل، میزان رضایتمندی، افزایش یافته است. نتیجه نهایی آنکه با بهکارگیری و شبیهسازی این مدل، میزان سطح رضایتمندی شهروندان از خدمات با 25 درصد رشد به سطح 80 درصد رسید و در نهایت، هزینه کل روزانه هر دستگاه با کاهش 185900 تومانی برای هر دستگاه خودپرداز به روزانه 114700تومان، تقلیل یافت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |