دوره 2، شماره 5 - ( زمستان 1392 )                   جلد 2 شماره 5 صفحات 14-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گرایش منابع انسانی، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
2- گرایش خط‌مشی‌گذاری عمومی، گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده:   (13220 مشاهده)

طرح مسکن مهر، یکی از پروژه‌های عظیم عمرانی است که مقادیر چشمگیری از منابع مادی و فیزیکی و تعداد قابل توجهی منابع انسانی را به خود اختصاص داده و هدف آن رفع مشکل مسکن هموطنان می‌باشد. اندازه‌گیری میزان کارایی نسبی این طرح می‌تواند معیار مناسبی جهت ارزیابی آن باشد. از این‌رو در تحقیق حاضر، میزان کارایی نسبی شهرهای بالای 25 هزار نفر استان سیستان و بلوچستان در اجرای پروژه‌های مسکن مهر، در فاصله زمانی ابتدای سال 1387 تا انتهای سال 1390 با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده‌ها (DEA) و در قالب مدل BCC خروجی‌محور، اندازه‌گیری شده ‌است. در این تحقیق، متغیرهای مورد استفاده به عنوان ورودی، عبارتند از: منابع انسانی، منابع فیزیکی و منابع مالی. تعداد واحدهای مسکونی ساخته شده و میزان اشتغال‌زایی حاصل از این طرح نیز به عنوان خروجی در نظر گرفته شده‌اند. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که اجرای پروژه‌های مسکن مهر، در شهرهای چابهار، خاش، زاهدان و کنارک، کارا بوده و در شهرهای ایرانشهر، زابل و سراوان، ناکارا بوده است.

متن کامل [PDF 874 kb]   (2186 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/7/20 | پذیرش: 1392/10/30 | انتشار: 1392/12/29 | انتشار الکترونیک: 1392/12/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.