دوره 8، شماره 30 - ( بهار 1399 )
جلد 8 شماره 30 صفحات 86-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
امیر بهنام والا1 
، عباس ارغان* 2، زینب کرکه‌آبادی1
، عباس ارغان* 2، زینب کرکه‌آبادی1
1- واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2- واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران ، abbas.arghan@yahoo.com
2- واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران ، abbas.arghan@yahoo.com
چکیده: (2691 مشاهده)
هسته تاریخی، بخشی از تمامیت شهر است که در روند توسعه شهرنشینی متناسب با نیازهای روز رشد نکرده و فرسوده شدهاند. به منظور حل مشکلات ناشی از پدیده فرسودگی شهری، رهیافت‌های متعددی ارائه شده است که هیچ‌کدام به طور پایدار نتوانستند این پدیده را رفع یا کنترل کنند. در این میان رهیافت تجدید حیات شهری به عنوان راهکاری متفاوت با نگرشی همه‌جانبه و رویکردی منسجم و یکپارچه به منظور بازگرداندن روند رشد اقتصادی گذشته با در نظر گرفتن بعد پایداری، مورد توجه قرار گرفته است. از این رو هدف پژوهش حاضر، تبیین استراتژی‌های اجتماعی- اقتصادی تجدید حیات شهری در بافتهای تاریخی شهر سمنان می‌باشد. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی می‌باشد و برای جمعآوری دادهها نیز از روش کتابخانهای و پیمایشی استفاده شده است. نتایج مدل SWOT نشان داد که نمره نهایی نقاط قوت و ضعف، برابر با ۸۱/۲ شده است که این مقداری بزرگ‌تر از میانگین مورد نظر (۵/۲) می‌باشد. نتیجه آنکه بافت تاریخی سمنان از نظر عوامل داخلی دارای قوت می‌باشد؛ لذا می‌توان از توان بالقوه و بالفعل موجود در راستای تعدیل نقاط تهدید و ضعف در راستای تجدید حیات استفاده کرد. همچنین نتایج نشان دادند که مجموع نمره نهایی فرصت‌ها و تهدیدها، برابر با ۹۷/۲ شده است که این میزان مانند نمره نهایی قوتها و ضعفها مقداری بزرگ‌تر از میانگین مورد نظر (۵/۲) است. نتیجه آنکه فرصت‌ها در بافت تاریخی، بیشتر از تهدیدات می‌باشد و بنابراین برای تجدید حیات بافت تاریخی می‌توان از فرصت‌ها یا موقعیتها، بهرهبرداری و از عواملی که موجب تهدید میشود دوری کرد. تجزیه و تحلیل عوامل درونی و عوامل بیرونی نشان داد که راهبرد تهاجمی (حداکثر- حداکثر) به عنوان مهم‌ترین راهبرد در سیاست تجدید حیات شهری در بافت تاریخی سمنان، اتخاذ شده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/11/5 | پذیرش: 1399/2/27 | انتشار: 1399/3/31 | انتشار الکترونیک: 1399/3/31
دریافت: 1398/11/5 | پذیرش: 1399/2/27 | انتشار: 1399/3/31 | انتشار الکترونیک: 1399/3/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |